Onze historie

Amphia ontstaat in 2001 als eindresultaat van een serie fusies in de regio. Het ziekenhuis ontwikkelt zich in enkele jaren tot een Topklinisch Ziekenhuis, met opleidingsmogelijkheden voor medisch specialisten en ander medisch personeel. Amphia is dan het grootste niet-academische ziekenhuis van Nederland.

Het Pasteurziekenhuis wordt begin jaren '90 geopend na een fusie van twee ziekenhuizen. Het pand van het voormalige Sint Joseph Ziekenhuis is dan uitgebreid met een nieuwe vleugel. Daarmee is er plek gemaakt om de zorg van het Dongemond Sint-Theresia over te nemen. Het Pasteurziekenhuis zal maar kort bestaan.

Het Baronie Ziekenhuis heeft ongeveer 500 bedden. Daarmee is het groot genoeg om medisch specialisten op te leiden. In 1996 zijn de eerste opleidingsplaatsen toegewezen. Ook is er tijdens de bouw rekening gehouden met een toename van poliklinische zorg en een afname van opnames.

Het ziekenhuis opent in 1973 officieel haar vernieuwde deuren. Het Sint-Jozef Gesticht heeft in de ruim 120 jaar daarvoor zorg in Oosterhout verleend en heropent als Sint Joseph Ziekenhuis. Het ontwikkelt zich snel. Wekelijks zijn er contact- en bijscholingsmogelijkheden. En er is een laboratorium dat wordt gedeeld met huisartsen. Als ook dit ziekenhuis te klein wordt, fuseert het met Dongemond Sint-Theresia tot Pasteurziekenhuis.

De overheid blijft aandringen op fusies in de regio. Maar als daar niks van komt, wordt er toch begonnen aan de bouw van een nieuw ziekenhuis. Aan de Molengracht wordt in 1991 een hypermodern ziekenhuis met ruim 600 bedden geopend. Het heeft zelfs een helihaven.

Het Sint-Laurensgesticht groeit flink door het Ziekenfondsbesluit in 1941. Het is toe aan groei. In plaats van nieuwbouw wordt het pand na de bevrijding uitgebreid met meer plek voor zieken (in plaats van bejaarden). Ook dit blijkt dit al gauw te klein. Om de toekomstige groei aan te kunnen fuseert het in 1986 met het Diaconessenhuis tot het Interconfessioneel Ziekenhuis De Baronie.

Ook na de oorlog blijft het Diaconessenhuis in een rap tempo groeien. Om de toekomstige groei aan te kunnen fuseert het in 1986 met het Laurens Ziekenhuis tot het Interconfessioneel Ziekenhuis De Baronie. Zusterhuizen 'De Meer' en 'De Boei' bieden woongelegenheid voor de verpleegkundigen.

De Klokkenberg heeft een bewogen historie. Van zorg voor tbc-, long-, psychische en epileptische patiënten, tot een vooraanstaand hartchirurgisch centrum. De kliniek staat bekend om haar enorme schat aan expertise. Toch kan het uiteindelijk niet zelfstandig blijven bestaan.

Foto: Longoperatie. Onno van Wel, Collectie SAB, id.nr. MCK 057313

Steeds vaker houden specialisten hun spreekuur in het ziekenhuis. Daar staat de apparatuur en daar worden patiënten verpleegd. De zusters bouwen daarom een groot hypermodern ziekenhuis dat op deze toekomst is voorbereid. Het ziekenhuis blijft in de jaren daarop uitbreiden, aanbouwen en moderniseren.

Moederheil is een ‘doorgangshuis’ bestemd voor katholieke meisjes die ongetrouwd zwanger zijn. In die tijd is dat een schande. Vanaf 1924 neemt men ook getrouwd zwangeren op. Zo ontstaat de eerste volwaardige kraamkliniek in Nederland.

Het gesticht wordt opgericht zodat mensen uit het Ginneken niet naar Breda hoeven. Uit alle macht werden medische ontwikkelingen gevolgd, om niet achter te lopen op Breda. Dat lukt tot ver in de jaren '80.

In deze kliniek worden patiënten met allerlei vormen van hydrotherapie (watertherapie) behandeld. Vooral mensen met reumatische aandoeningen en overspannen zenuwen zouden hier veel aan hebben. Later komen daar andere vormen van therapie bij.

Foto: Collectie SAB, id.nr. A0556

De kliniek van keel-, neus-, oog- en oorarts Struycken is een van de eerste specialistische klinieken in Breda.

Het huis kent een bewogen geschiedenis. Het begon met 6 bedden maar is steeds gemoderniseerd, verbouwd en uitgebreid. De vraag naar zorg bleef maar stijgen. Tot de Tweede Wereldoorlog op de pauzeknop drukt.

Het gesticht krijgt na uitbreiding van 12 naar 58 bedden een regionale functie. Zelfs twee derde van de patiënten komt van buiten het dorp. Er opereren meestal dokters uit Breda.

Onder leiding van Ludovicus Ingenhousz wordt het gasthuis in 1819 opgericht. Het is 'een bergplaats voor arme zieken’. Dit is het begin van medische zorg in de regio.