Oh nee, IE...

We zien dat je Internet Explorer gebruikt, een oude en onveilige browser. Daardoor kunnen we je niet de mooie website voorschotelen die we zouden willen.

Je bent van harte welkom in elke andere browser zoals bijvoorbeeld Chrome, Firefox of Microsoft Edge. Wij wachten hier wel, tot zo!

Welkom bij Amphia
Patiënteninformatie

Zoeken

De ziekte van Ménière
Aanmaakdatum: | Geüpdatet op

De ziekte van Ménière

Inleiding
U bent in behandeling bij een keel-, neus- en oorarts voor de ziekte van Menière. In deze folder vindt u informatie over deze aandoening.

Wat is de ziekte van Ménière?
De exacte oorzaak van de ziekte is echter nog steeds niet bekend. Waarschijnlijk is er sprake van ophoping van vloeistof die zich bevindt in de binnenste ruimte van het slakkenhuis. Deze vloeistof heet endolymfe. Ook in de ruimte die zich om de binnenste ruimte van het slakkenhuis heen bevindt zit een vloeistof, maar van een andere samenstelling (perilymfe). Door de ophoping van endolymfe kan er een scheurtje ontstaan in de dunne wand tussen de binnenste ruime van het slakkenhuis en de ruimte daar omheen. Hierdoor vermengen beide vloeistoffen en kan een aanval ontstaan. Naar de reden van ophoping van endolymfe wordt veel onderzoek gedaan.

Hoe vaak komt het voor?
Hoe vaak de aandoening voorkomt is niet duidelijk. De schatting is dat ongeveer één op de 20.000 mensen lijdt aan de aandoening. Bij ongeveer 15% van de patiënten manifesteert de ziekte zich aan beide oren.

Wat zijn de symptomen?
De ziekte van Ménière wordt gekenmerkt door een combinatie van drie klachten:

  • ​Aanvallen van draaiduizelingen waarbij het gevoel ontstaan dat de wereld of u zelf draait. Dit kan mogelijk gepaard gaan met de neiging tot vallen. De aanval kan plotseling opkomen, maar meestal wordt een aanval wel aangevoeld. Een aanval kan van enkele minuten tot enkele uren duren. Zelden duurt een aanval dagen. Een aanval gaat meestal samen met misselijkheid en braken, hartkloppingen, soms diarree en moeilijkheden met zien. Tussen de aanvallen door zijn er meestal geen klachten over duizeligheid, maar soms voelt u zich wat onzeker.
  • ​Slechthorendheid: tijdens een aanval gaat u door het aangetaste oor meestal slechter horen. Vaak wordt het gehoor slechter in de lage tonen. Tegelijkertijd neemt de tolerantie (mate van verdragen) voor harde geluiden af. Een en ander zorgt er voor dat de spraak met dat oor slecht wordt verstaan. In het begin herstelt het gehoor zich na een aanval, maar hoe meer aanvallen er zijn geweest, hoe slechter het gehoor blijft.
  • ​Oorsuizen: Mensen met de ziekte van Menière hebben vaak last van oorsuizen. Allerlei geluiden kunnen voorkomen, zoals sissen, fluiten, zoemen en donderen. Deze geluiden blijven ook tussen de aanvallen door hoorbaar. Tijdens een aanval verergeren de suizen vaak. Oorsuizen komen overigens niet alleen voor bij de ziekte van Menière.

Een andere veel gehoorde klacht is het hebben van een drukkend of vol gevoel in het oor.

Menière is een ziektebeeld met veel variaties. Duizelingen kunnen heftig zijn of juist ontbreken, aanvallen kunnen kort of lang zijn en gehoorsafwijkingen kunnen de hoge of lage tonen betreffen. Er zijn gevallen bekend waar geen doofheid of duizeligheid optreedt. Kortom: bij iedereen verloopt de aandoening anders. De uiteindelijke toestand is niet te voorspellen.

Wat is er aan te doen?
Er zijn vele therapieën bekend. Omdat de oorzaak van Ménière onbekend is, is er echter nauwelijks een therapie die werkelijk voldoet. Afhankelijk van de symptomen en klachten zijn er veel middelen mogelijk, zowel om de aanvallen te voorkomen als om de aanvallen te stoppen. Maar het zijn allemaal middelen die op de verschijnselen zijn gericht. Zo kunnen er middelen worden voorgeschreven tegen duizeligheid, misselijkheid, angst of onrust. Sommige mensen hebben baat bij een natriumarm (zoutarm) dieet. Anderen zweren bij een prismabril. Helaas is het resultaat van al deze middelen niet te voorspellen.

Als u last heeft van een zeer ernstige vorm van de ziekte van Ménière dan kunnen twee therapievormen worden overwogen die mogelijk die een duidelijk positief effect kun geven:

  • Selectief uitschakelen van het aangedane evenwichtsorgaan met een antibioticum- injectie in het middenoor.
  • ​Het doornemen van de zenuw naar het evenwichtsorgaan.

Deze therapieën kunnen echter risico’s met zich meebrengen en/of erg belastend voor u zijn. Uw KNO-arts kan aangeven of u deze behandelingen kunt overwegen en u meer informatie geven.

Vragen?
Wij helpen u graag. U kunt contact opnemen met de assistent of uw behandelend specialist.

Meer lezen over keel-, neus- en oorheelkunde bij Amphia?

Ga naar afdeling KNO (Keel-, Neus- en Oorheelkunde)

Label