Vruchtbaarheid
U heeft Multiple sclerose (MS) en een zwangerschapswens. MS heeft geen invloed op de vruchtbaarheid. De kans om zwanger te worden is voor vrouwen met MS even groot als voor vrouwen zonder MS.
Erfelijkheid
MS is geen erfelijke aandoening. Erfelijke factoren spelen wel een rol. Het risico om MS te krijgen is iets groter als de ziekte al in de familie voorkomt bij een ouder, broer of zus (2-4%).
Zwangerschapswens
Wanneer u een zwangerschapswens heeft, is het verstandig om dit te bespreken met uw neuroloog en/of verpleegkundig specialist. De ideale situatie om zwanger te worden is wanneer de MS rustig is. Bij actieve MS wordt geadviseerd om eerst te starten met (andere) MS-remmende medicatie.
Voorafgaand aan een eventuele zwangerschap zal de neuroloog u verwijzen naar de gynaecoloog. De gynaecoloog bespreekt met u uw zwangerschapswens en kan indien nodig een oriënterend vruchtbaarheidsonderzoek starten.
Gebruikt u MS-remmende medicatie en wilt u zwanger worden? Dan is het belangrijk om vooraf een plan te maken met uw neuroloog. Bij de meeste van deze medicatie is het advies te stoppen voor of tijdens een zwangerschap. Voor sommige van deze medicatie geldt dat we niet goed weten of ze veilig gebruikt kunnen worden tijdens de zwangerschap en borstvoeding. Van andere is bekend dat er een verhoogd risico is op aangeboren afwijkingen. Het tijdstip van stoppen hangt af van welke medicatie u gebruikt.
Tijdens de zwangerschap
Zwangerschap heeft een gunstige invloed op MS. Tijdens de zwangerschap, in het bijzonder tijdens de laatste drie maanden, neemt de kans op een tijdelijke verslechtering van de ziekte af. Wanneer u tijdens de zwangerschap toch een opvlamming van de ziekte krijgt, kan er methylprednisolon gegeven worden in goed overleg met neuroloog en gynaecoloog.
Tijdens de zwangerschap zijn er in principe geen extra MS-controles nodig, mits de zwangerschap goed verloopt en de MS rustig blijft. De controle voor de zwangerschap verloopt via de gynaecoloog. Bij een zwangerschap met een rustige MS en zonder MS-remmende medicatie kan de gynaecoloog de begeleiding van zwangerschap en bevalling overdragen aan een eerstelijns verloskundige in uw eigen woonomgeving.
In sommige gevallen, bijvoorbeeld wanneer u natalizumab, ocrelizumab of ofatumumab gebruikt voor of tijdens de zwangerschap, krijgt u voordat u gaat bevallen een afspraak op de kinderpoli bij de verpleegkundig specialist kindergeneeskunde. Zij gaat met u bespreken wat de adviezen zijn en waar u op moet letten. Tevens zal ze met u bespreken hoe de controles zullen verlopen bij uw kind als u bevallen bent. Deze medicatie kan via de placenta bij de baby terechtkomen, waardoor de effecten of bijwerkingen ook bij de pasgeboren kinderen voorkomen. Een van de belangrijkste bijwerking van natalizumab, ocrelizumab en ofatumumab is onderdrukking van het afweersysteem. Dit kan in sommige gevallen leiden tot een groter risico op infecties. Ook kan het effect hebben op de afweer, en op het effect van de vaccinaties van de baby.
Bevalling
Als de zwangerschap goed verloopt, kunt u gewoon op de natuurlijke manier bevallen. Wel kunnen MS-symptomen zoals vermoeidheid, spierzwakte of spasticiteit de bevalling vertragen of bemoeilijken. Mogelijk heeft u hierdoor extra hulp nodig tijdens de bevalling. Een ruggenprik behoort tot de mogelijkheden. Bespreek dit vooraf met de gynaecoloog en/of verloskundige.
Na de bevalling
De eerste drie maanden na de bevalling heeft u iets meer kans op een opvlamming van MS. Wanneer u MS-remmende medicatie vóór de zwangerschap gebruikte, is het algemene advies om dit 2 weken na de bevalling te herstarten. Als u borstvoeding wilt geven kunt u geen MS-remmende medicatie gebruiken. De MS-remmende medicatie kan in de moedermelk terecht komen.
Start na de bevalling tijdig met adequate anticonceptie. Bespreek dit vooraf met uw gynaecoloog of verloskundige.
Tot slot: zorg voor na de bevalling voor extra hulp van naasten en/of aanvullende kraamzorg. Zorg tevens dat u voldoende hulpmiddelen in huis heeft voor de zorg van de baby.