Kunstwerk: Jan Fabre - Plafondtekening (1987)
Kunstenaar: Jan Fabre
Titel: Plafondtekening
Jaar: 1987
Materiaal: Blauwe BIC balpen op papier
Afmetingen: 209 x 152 cm
Locatie: Amphia Breda, Molengracht 21. Bij de hoofdingang rechtsaf naar de rechtervleugel. Op de 1e etage naast het restaurant.
Dit moment, even voor het ochtendgloren, waarin alles zich samen lijkt te ballen tot een haast ondraaglijke intensiteit.
Over het werk
Er is in de natuur een moment waarop alles onthecht lijkt, waarop de ons omringende wereld boven haar alledaagsheid uitstijgt. De bomen, het gras, de aarde en de mensen hebben hun kleur verloren. De zon hangt nog net achter de horizon en evenals de oeaan bij helder weer van een onaards blauw lijkt door de reflectie van een wolkenloze hemel, zo is het land nu gevangen in een alles overheersend blauw. De nachtdieren zoeken hun schuilplaats en de dagdieren komen weer tot leven.
Het is dit moment even voor het ochtendgloren, waarin alles zich samen lijkt te ballen tot een haastondraaglijke intensiteit, dat Jan Fabre inspireert en wat hij het Uur Blauw noemt.
Voor Jan Fabre is tekenen een levensbehoefte, hij moet tekenen en de BIC balpen is zijn instrument.
Plafondtekening is onderdeel van de serie Het Uur Blauw. Alle tekening zijn van groot formaat, grote vellen papier met bealpen krast waardoor het een vreemde glanzende kleur krijgt. Door de wisselende intensiteit en door de ballpoint-inkt met al zijn unieke kwaliteiten, ontstaan er voor het oog van de toeschouwer beelden of stukken van beelden. Zo ontstaat er in de schijnbare chaos op het papier een verbrokkelde eenheid, verbrokkeld omdat zodra je denkt iets gevonden te hebben, het oog al weer is afgeleid. Nooit heerst er enige rust, het oppervlak blijft in beweging; het blijkt een levend oppervlak waar lijnen elkaar hier en daar treffen en besluiten en bepaalde vorm aan te nemen. Dieren en vogels zijn, naast het krassen en de kleur blauw, de enige constanten in het werk van Jan Fabre. Het zijn de wezens die leven op het ritme van de natuur. Er is een schoonheid in het werk van Fabre die vanuit de leegte lijkt te komen en plotseling onder handbereik bleek, verschilen in het blauw van het papier.
Bron: tentoonstellingscatalogus, Wim Hayes
Over de kunstenaar
Via een oom leert de jonge Fabre het werk kennen van de Franse insectenkundige Jean-Henri Fabre, een van de kunstenaars ‘personal heroes’. Eind jaren ’70 voert Fabre kleinschalige performances op. Hij maakt ook insecten- en bloedtekeningen, denkmodellen en filmpjes van zijn korte acties. Marcel Duchamp is een inspiratiebron. Rond ‘75 begint Fabre theaterteksten te schrijven, eerst in de lijn van performance, later gericht op ‘de leugen van het theater’. In de jaren ‘80 breekt hij internationaal door met o.a. tekeningen en objecten bewerkt met blauwe Bic-balpen. Zijn insectentekeningen evolueren in de jaren ’90 tot sculpturen. In 2002 realiseert Fabre met dekschildjes van de juweelkever in het Koninklijke Paleis in Brussel het plafondwerk ‘Heaven of Delight’. Tussenin ontwerpt hij ook iconische sculpturen voor de publieke ruimte.
Bron: S.M.A.K.
